2فصل 38قسمت
ساواکو به خاطر شباهت اسمی و ظاهری با کاراکتر فیلم ژاپنی ترسناک حلقه، توی مدرسه به اسم ساداکو شناخته می شه و همه ازش وحشت دارن. از طرفی خودش هم کاراکتری خجالتیه و نمی تونه با بقیه ارتباط برقرار کنه و همین داستان رو پیچیده تر می کنه تا زمانی که کازیهایا - به همراه آیو و چیزو- که پسری محبوب توی مدرسه است بهش نزدیک می شه و کم کم باعث تغییر می شه.
شروع واقعا جذابی داره و اگه از حرص هایی که اوایل فصل دوم خوردم، بگذریم واقعا انیمه دلنشینی بود و دوستش داشتم. هر چند می تونست تو همون فصل اول جمع و جور بشه.
خیلی زیاد شبیه انیمه کومی سان بود. هم خودِ کاراکتر با مشکل ارتباط اجتماعی هم از لحاظ ظاهری -دختری با موی بلند- هم تا حدودی کاراکترهای فرعی، هم تصویرسازیش. احساس می کنم نیم نگاهی بهش داشتند. هر چند تفاوتشون هم کم نبود؛ -اما مدام یاد کومی سان می افتادم- توی این انیمه عشق پررنگ تر بود و در حاشیه قرار نداشت. کومی سان با وجود حرف نزدنش به خاطر زیبایی اش شخصیت محبوبی بود برعکس ساواکو و خب این مشکل برقراری ارتباط اینجا طبیعی تر بود.
+ موسیقی تیتراژ فصل اولش خوب بود.
