At a distance, Spring is green/2021

 

بالاخره بعد از مدت ها یه سریال تموم کردم :)

داستان حول محور سه کاراکتر اصلی -توی یک دانشگاه- می گرده؛ پسر مهرطلبی که خانواده بهش آسیب زیادی زده، دختری که طلاق والدینش باعث احساس گناه و بعدها کم‌اعتمادبه‌نفسیش شده و پسری که مرگ پدرش توی نوجوانی تمام بارهای زندگی رو روی دوشش گذاشته! تمرکز سریال روی پسر اوله!

سریالی نیست که خیلی قوی باشه. اتفاقات و بازی های یکدستی نداره. عاشقانه و برومنسش در حد متوسطه اما خوش حسه و حس و حال کی درامای سال های قبل رو داره و برای همین من از همون قسمت اول ازش خوشم اومد. نکته بسیار پررنگش دیالوگ های خیلی خوبشه که معلومه روی تک به تکشون فکر شده و همین برای همچین سریالی خیلی نجات بخشه و قاب های زیبایی هم داره.

بهترین بازیگرش هم پارک جیهونه که با این که در اصل یه خواننده است اما تونسته از پس نقشش به خوبی بر بیاد!  

تعداد زیادی اسکرین شات گرفتم ولی نمی شه کل دیالوگ ها رو نوشت بنابراین به پاره ایش بسنده می کنم:

عملا دنیا می گه از نظر فیزیکی بزرگسالم ولی خودم اینجوری حس نمی کنم.

جای زخم بلافاصله خوب نمی شه.

عشق یه طرفه بیشتر شبیه یه عادته؛ تنهایی عاشق یکی شدن، تنهایی صدمه دیدن، و امیدوار چیزهایی که مهم نیستن، بودن.

احساسات خیلی لجبازن؛ نمی دونن کی باید تسلیم بشن.

+ یه مدت بود حس دیدن، نداشتم بعد شروع کردم به ذیدن همزمان چند تا سریال که بیشتر مال سال های قبله که از زیر دستم دررفتن :دی و نمی دونم کی بتونم تمومشون کنم :)