شاید اینجا دارم بلند بلند فکر می کنم

بایگانی
شنبه, ۲۷ مهر ۱۳۹۸، ۰۳:۴۹ ب.ظ

Ballroom e Youkoso/ Welcome To the Ballroom

بالاخره بعد از مدت ها ندیدن فیلم، این انیمه ۲۴ قسمتی رو دانلود کردم و دیدم. انیمه خوبی بود فقط کاش یه کم تعداد قسمتاشو کمتر می کردن.  یه جاهایی حس می کردم که کشدار شده. ما شاالله خود تیتراژش پنج دقیقه می شد. حدود یک پنجم از هر قسمت!

از سنسکو بیشتر خوشم میومد. هر وقت نبود جای خالیش حس می شد. بعدم هیودو و گاجو خوب بودن. فوجیتا وقتی تو فکر فرو می رفت اعصابمو خرد می کرد.

این اولین انیمه سریالیه که دانلود کردم و دیدم :)))

و اما داستان: تاتارا که یه پسر نوجوونه به هیچ چیزی علاقه خاصی نداره. روزی که چند تا پسر دارن تاتارا رو اذیت می کنن سنسکو که یه مربی رقصه جلوشونو می گیره و تاتارا وارد سالن رقصش‌ می شه...

۹۸/۰۷/۲۷
مهناز

نظرات  (۶)

پس درست شد سیستمت؟ *__*

پاسخ:
نه هنوز :(
مجبور شدم به گوشی پناه بیارم.
۲۷ مهر ۹۸ ، ۱۸:۰۲ محال ‌‌‌

به عنوان کسی که یک زمانی خوره انیمه‌های سریالی بود بهترین‌هایی که دیدم به ترتیب این‌ها بود. پیشنهاد می‌کنم حداقل چهارتای اول را از دست ندهید:
Psycho-Pass
Death note
Parasyte the maxim
Steins;Gate
Ergo Proxy
Fullmetal Alchemist: Brotherhood
اگر هم حوصله دیدن ۷۰۰ قسمت انیمه را با همه داستان‌های فرعیش دارید پیشنهاد می‌کنم سری کامل ناروتو و ناروتو شیپودن را از دست ندهید. که از همه انیمه‌های بالا سرتر است.

پاسخ:
اسم دومی رو زیاد شنیدم ولی متاسفانه چون می دونم آخرش غم انگیزه دلم نمی خواد ببینمش ولی از داستان اولی و چهارمی خوشم اومد؛ جذاب به نظر میان. می ذارم تو لیست :) مرسی بابت معرفی.
یا خود خداااااا!  ۷۰۰ قسمت😲 اینو اصلا نمی تونم ببینم. 
۲۷ مهر ۹۸ ، ۱۹:۳۹ محال ‌‌‌

کلا تعریف «غم‌انگیز» در انیمه‌های ژاپنی بی‌معناست. چراکه از فرهنگی به شدت نسبی‌گرا نشئت می‌گیرند. در پایان شما نمی‌دانید که خوشحال باشید یا غمگین. چون قهرمان و ضدقهرمان در آثار ژاپنی به قدر یک تار مو با هم فاصله دارند‌. 

سومی را از روی داستان یک‌خطی‌اش قضاوت نکنید. نگاه به شدت جالبی به مسئله محیط‌زیست دارد. نگاهی که هرجایی پیدا نمی‌شود.

پاسخ:
شاید حق با شماست ان شاالله اگه بعدها خیلی انیمه بین تر شدم شاید ببینمش :)
اما در مورد انیمه سوم. کلا داستانش از اونائیه که منو می ترسونه. یه جور ترس چندش مانند. داستانشم خوندم و یه تصویرم ازش دیدم. حس می کنم سبکش خیلی به رئالیسم جادویی شبیهه که به سلیقه من نمی خوره ولی با یه نگاه نمیشه قضاوت کرد. کلا حس می کنم دیدنش با روحیه فعلی برام ممکن نباشه.
باز هم مچکرم :))

کلا یک دونه انیمه سریالی دیدم. ( البته اگر جودی عزیزم و انیمه به حساب نیاریم.)

حس جالبی بود سریالی انیمه دیدن. به شکل عجیبی هم حالت چهره ها و کارهاشون تاثیر میذاره رو آدم.

اما جزء تجاربی نبود که دلم بخواد بعدا باز تجربه اش کنم.

ینی برای پر کردن وقت بعدها اگر خیلی  بکار بودم شاید ببینم. اما همینطری دلم فک نکنم تنگ شه براش.

پاسخ:
منم به غیر از انیمه هایی که از تلویزیون پخش می شد، این اولیش بود. خیلی معمولی بود برام ولی دوست دارم یه چند تا دیگه هم ببینم.
البته دوست دارم جودی و آنه و سوباسا رو یه دور از اول با زبان اصلی ببینم 🤭و زنان کوچک رو اینم فکر کنم انیمه است.

من جودی و فک کنم دو بار زبان اصلی دیدم.

وای. عاااالی بود. خیلی خیلی گوگوله.

دوس دارم یه عالمه بار دیگه هم ببینم.

پاسخ:
منم دلم می خواد. کاش بتونم زودتر ببینمش. فعلا دارم یه انیمه دیگه می بینم.
سلام. پنج سانتی متر بر ثانیه رو دیدید? یا یور نیم. پیشنهاد میکنم ببینیدشون مخصوصا یورنیم که هر سلیقه ای هم داشته باشید مبهوتش میشید. این انیمه هم داستان جالبی داره به لیستم اضافه کردم.
پاسخ:
سلام. یور نیم رو دیدم بی نظیر بود ولی پنج سانتی متر بر ثانیه رو نه هنوز. پایانش غم انگیزه؟!
اما در مورد این انیمه: داستانش جالب به نظر میاد ولی خیلی معمولی بود. به نظرم می تونید به جاش انیمه های بهتر و خوب تری ببینید. اگه نظر منو بخواید که به لیستتون اضافه نکنید.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">