فیلم های این اواخر

+ paris can wait/ 2016: در توصیفش می تونم بگم که مرد بی مروت فیلم، هر کاری از دستش بر میومد کرد تا زنِ متاهلِ فیلم رو از راه به در کنه!!!! انصافا که شوهرش آدم شناس خوبی بود. همه فیلم ها که ارزش تماشا رو ندارن.

فکر نمی کردم حلزون رو هم می پزن و نوش جان می کنن! اَه...حالم به هم خورد!

+ Life is beautiful/ 1997: از اون فیلم هایی بود که در عین طنزش به خاطر موضوعی که داشت، گزنده بود! یهودستیزی آلمانی ها و هولوکاست! فیلم خوبی بود ولی بعضی از اتفاقاتی که حادث می شد، مضحک و بی منطق بود و بعدش هیچ اتفاقی نمی افتاد؛ مثل وقتی که دو نفری از توی بلندگو حرف زدند و هیچ کسی پیگیر نشد! حرافی شخصیت اول گاهی کسالت بار می شد ولی در کل طنزی که در عین دردناک بودن قضیه، وجود داشت، جالب توجه بود و اون عشق پدرانه بی نظیر بود. اگه پایان دیگه ای می داشت، بیشتر دوسش می داشتم!

اسکار بهترین فیلم غیر انگلیسی زبان رو در رقابت با بچه های آسمان برده و همینطور اسکار بهترین بازیگر مرد و بهترین موسیقی رو هم تصاحب کرده.

+ The heiress/ 1949: یک فیلم کلاسیک و سیاه و سفیدِ خوب. موضوعش درست مثل کتاب های کلاسیکه. کاترین که دختری ساده لوح و وارث یک ثروت هنگفته، مورد توجه پسری قرار می گیره اما پدرش با صحبتی که با اون پسر می کنه، دخترش رو از ادامه این رابطه و ازدواج منع می کنه اما ...

باید بگم که چندین جایزه اسکار برده!

Casablanca/ 1942: راستش نمی دونم چرا این همه معروف شده! برای من از زمره فیلم های تقریبا معمولی بود و باید بگم چندان دوستش نداشتم ولی شخصیت ریک می تونه از جمله شخصیت های دوست داشتنی سینما باشه.

beatriz at dinner/ 2017: فکر می کنم یکی از بدترین فیلم هایی بود که این مدت دیدم! بئاتریس شخصیتِ عجیب غریب و چندشی داشت! بی ملاحظه ی روان پریش! ماجرا اینه که بئاتریس یه جورایی تو ماساژ درمانی و انرژی درمانی متخصصه! اون برای ماساژ به خونه یه خانوم ثروتمند که یه جورایی باهاش دوسته، میره اما ماشینش خراب می شه و به دعوت خانومه تو خونشون می مونه اما اونا یه مهمونی کاری دارن و... 

آخرش تنها چیزی که به ذهنمون رسید این بود که چی بشه مثلا!

A Royal Night Out/ 2015: جنگ جهانی دوم تموم شده و ملت ریختن تو خیابونا و دارن پایکوبی می کنن! با یه فیلمنامه مبتذل! فقط سه تا بازیگرش خوب بودن و تمام! که چی بشه مثلا!