من و ...
+ نمی دونم چیه که وقتی مثلا بی حالم صورتم اندکی پف کرده و تپل به نظر میاد. انگار سرحالترینم. موقعی که درد دارم، دندونم درد می کنه، سرم درد می کنه یا خسته ام یا از پیاده روی و بیرون برگشتم، انگار یه حجم نیم سانتی به صورتم اضافه شده! و از همه بامزه تر بعد از گریه است! حس تپلویت بهم دست میده! انگار بدنم داره تظاهر به خوب بودن می کنه! حالا این هیچی؛ ملت دریا دریا اشک می ریزن به چشماشون نگاه می کنی، قشنگ به شکل با کلاسی سفیدی چشماشون از شدت سفیدی به آبی آسمانی می زنه 0_O بعد حالا گریه به کنار من بغض هم که می کنم کافیه دو تا دندون نیشِ خون آشامی بهم اضافه بشه! تا تصویر خون آشامیم تکمیل بشه :/
بدن عزیز این موقع است که باید دست به کار شی! ناراضیم ازت!
+ دو روزه کتاب انجمن شاعران مرده داره بر و بر نگام می کنه منم با چپ چپ نگاه کردن دارم تلافی می کنم! چقدر شروعش به نظر سخت می رسه!
+ غنچه ی غنچه افتاد :(
من نمیدونم چطوری کار میکنه بدنم. بعضی وقتا بغض میکنم قرمز میشم. بعضی وقتا کلی گریه میکنم تو حالت چهره ام تغییری ایجاد نمیشه!
دارم به این فکر میکنم، که دلیلِ گریه تو تغییر حالت چهره مهمه شاید! واسه من که فکر میکنم اینطوریه!