صحیفه سجادیه / 2

تو قسمتی از دعای دهم صحیفه ی سجادیه اومده:

"... رشته ی امید ما را با منع کردن لطفت قطع مکن که اگر چنین کنی، کسی را که از رحمتت نیکبختی خواسته بدبخت کرده ای و آن را که از فضلت عطا خواسته محروم نموده ای، در این حال از پیشگاهت به سوی چه کسی رو کنیم؟ و از درِ رحمتت به کجا رویم؟ پاک و منزهی؛ ما از آن درماندگانیم که قبول دعای آنان را واجب کرده ای و از آن گرفتارانیم که رفع گرفتاری را به ایشان وعده داده ای. شبیه ترین چیزها به خواسته ی تو و سزاوارترین کار به بزرگواری تو، رحمت آوردن بر کسی است که از تو رحمت خواهد و به فریاد رسیدن کسی است که به تو فریادرسی کرده پس بر زاری ما نزد خود رحمت آر و به خاطر اینکه خود را در پیشگاهت به خاک افکنده ایم به فریادمان رس. الهی شیطان ما را چون در نافرمانیت او را همراهی کردیم، سرزش می کند پس بر محمد و آلش درود فرست و اکنون که شیطان را به خاطر تو واگذاشتیم و از طرف او به سوی تو روی آوردیم وی را به سرزنش ما شاد مکن".

 

 

+ تناسب اسم و صفت تو صحیفه اعجاب انگیزه؛ دعای هشتم رو بخونید متوجه می شید چی می گم.

+ تو قسمتی از دعای نهم اومده: "نفس انتخاب کننده ی باطل است مگر آن که تواش توفیق دهی و پیوسته به بدی فرمان دهد مگر آن که تواش رحمت آوری"..

+ و آخر دعای یازدهم : "تو نسبت به هر که تو را بخواند مهربانی و تقاضای هر که تو را صدا بزند اجابت کننده ای". خیلی خوبه اصلا :)

+دعای سیزدهم صحیفه در طلب حاجاته.