چسبی به نام زخم

چسبی به نام زخم، مجموعه غزلیه از سید احمد حسینی که یکی از شاعرای معاصره. این کتاب مجموعه 32 غزل عاشقانه و اجتماعی است که در 80 ص گنجانده شده است...حالا چرا گنجانده شده؟!!! چون می تونست تو یک سوم این تعداد صفحه هم چاپ بشه...اما من کلا طرح جلد ساده ی اون و نوع برگه هایی که ازش استفاده کردند رو خیلی دوست دارم... همین طور اسم خاص این کتاب رو(البته تقریبا همه ی آثار این نویسنده اسم های خاصی دارند که واقعا آدمو برای خوندشون ترغیب می کنه مثل سارائیسم، خصوصن آبی و چقدر قیافه شما برایم آشنا نیست) . با این حال جای یه مقدمه، حداقل برای معرفی نویسنده و نوع اشعار و مضامینش تو این کتاب به شدت احساس میشه.همه ی اشعار این کتاب رو دوست نداشتم ولی چند تا از غزلاش و برخی از واژه هایی که استفاده شده بود برام جالب بودند.                                                 

یوسف/ میان چاه/ اگر خودکشی کند/ خود را/ ولی/ به دست زلیخا نمی دهد/ این روزها/ ببین که همه بی هویتیم/ دیگر کسی ندای خدایا نمی دهد/ ما/ سیب خورده ایم که/ آدم.../ شویم،آه/ آدم!/ که تن به شهوت حوا/ نمی دهد/ هی/ گریه می کنی/ به سرت مشت می زنی/ اما/ کسی به دست تو حلوا نمی دهد/ ............................../ سی نقطه/ -----------/ خط فاصله/ شاعر!/ سکوت کن!/ این جا کسی که گوش به حرفت نمی دهد.