سینمای آسیا/ انیمه/ استودیو جیبلی
1- Nausicaä of the Valley of the Wind 1984
هایائو میازاکی
داستان در صدها سال پس از نابودی زمین با زباله ها و سموم روایت می شه. قارچ های سمی با پرتاب هاگ هاشون تنفس رو برای مردم سخت کردن و سوسک ها و حشرات غول پیکری به وجود اومدن که از این دنیا که بهش می گن دریای فساد، حفاظت می کنن. دره باد یکی از سرزمین هاییه که تونسته در گوشه ای به حیاتش ادامه بده و نائوشکا پرنسس این سرزمینه.
یکسال قبل از تاسیس استودیو ساخته شده. در ستایش حفاظت از محیط زیست و صلح. به نظرم انیمه معمولی‌ای بود که داستان و ایده‌اش با توجه به سال ساختش خیلی خوب بوده. طراحی شخصیت ها و گرافیک طبیعتا نوستالژی‌طوره. دو ساعت برای این داستان زیادی بوده و داستان دو سرزمین و کاراکترهای پسرک و پرنسسِ دوم اضافیه و حذفشون لطمه ای به داستان نمی زنه. طراحی قارچ ها و سوسک ها و اون پیچش کوچولوی داستانی در موضوع تصفیه، دوست داشتنییه. در کل انیمه عالی‌ای نیست ولی بدم نیست.
2- cactle in the sky 1986
هایائو میازاکی
شیتا گردنبندی سنگی به گردنش داره که می تونه اونو به لاپوتا قلعه ای معلق توی آسمون راهنمایی کنه. قلعه ای که زمانی مردمش ترکش کردن (شبیه داستان آدم و حوا) و شیتا یکی از بازماندگانشه. دو گروه دنبال این قلعه ان دزدان برای رسیدن به گنجینه ها و شخصی مرموز که به دنبال قدرته. شیتا در راه فرار با پسری به نام پازو ملاقات می کنه و ماجراجویی‌شون آغاز می شه.
اولین انیمه بعد از تاسیس استودیو. از لحاظ داستان کلی بسیار شبیه نائوشیکاست و باز هم طولانیه (2 ساعت)اما گرافیکش به وضوح بهتر شده. طراحی و مهندسی قلعه معرکه است و نشان از خلاقیت داره. گویا قلعه و نام لاپوتا از کتاب سفرهای گالیور برگرفته شده. موسیقی متن و تیتراژ پایانیش خیلی شاخصه. زیرنویس رومخی هم داره با دیالوگ های اضافه. در کل انیمه خوبیه اما سلیقه من نیست.
شباهت با نائوشیکا: وجود یک مکان مهم طبیعی در هردو (زمین- قلعه)، محافظان (سوسک و قارچ- ربات)، کاراکتر اصلی یک دختر مهربان و سرشار از عشقه و پسری همراهیش می کنه. زیرزمینی که حاوی پاسخه، آدم هایی که بدنبال منافع و قدرتند و مفاهیم پررنگ صلح و طبیعتدوستی و عشق.
3- Grave of the fireflies 1988
ایسائو تاکاهاتا
در جنگ جهانی دوم و بمباران ژاپن، دو بچه با ار دست دادن مادرشون باید از عهده خودشون بربیان؛ پسری نوجوان و دختری 2،3 ساله. سیتا و ستسوکو.
اگه تاکاهاتا رو نمی شناسید باید بگم که کارگردان آن شرلی و هایدیه.
اما درباره انیمه باید بگم که اقتباسِ خیلی واقع گرایانه، انسانی و دردناکیه. انیمه ای غم انگیز و ضدجنگ. زمان مناسب و به اندازه ای هم داره و قطعا مخاطبش کودکان نیستن.
فقط من تعلل پسره وقتی توی بانک مقداری پول داشتن رو درک نکردم! و اعصابم خرد شد؛ و الان که خوندم شاید دلیلش این باشه: نویسنده رمان خودش رو در قبال اتفاقی که برای خواهرش می افته گناهکار می دونسته و جایی گفته که نمی خواسته راوی روایتی درباره جنگ باشه بلکه این اثر رو نوشته چون می خواسته برادر بهتری برای خواهرش می بوده اما نبوده.
4- My neighbor Totoro/ 1988
هایائو میازاکی
پدر و دو دخترش برای زندگی به روستایی میرن و اونجا بچه ها با توتورو، روح جنگل آشنا می شن.
و بالاخره انیمه ای که تماشاش خیلی مفرح و دلچسب بود و دوستش داشتم. داستان در ظاهر سادگی کودکانه ای داره اما عمیقه، کاراکترها خیلی جذابن، می شه ارادت میازاکی به طبیعت رو توی این اثر هم دید و قدرت داستان گویی هم در راستای تخیل و خلاقیته و برای همین دلنشین تره. ریتم و زمان مناسبی هم داره. شروع فانتزی سحرانگیز داستان هم شباهت بساری به آلیس در سرزمین عجایب داره.
"درست مثل یک رویا بود ولی رویا نبود."
راضی‌ام ازشون که لوگوی استودیوشون تصویری از توتوروئه :))
5- Kiki's delivery service/ 1989
هایائو میازاکی
کیکی بنا به رسم جادوگرها باید توی سیزده سالگی یه شهری رو برای زندگی انتخاب کنه و مستقل بشه.
یادمه دفعه اولی که دیدمش بیشتر دوسش داشتم الانم خوب بود ولی واقعا این روند کند و زمان طولانی انیمه های استودیو رو مخمه :)) وگرنه داستان و گرافیک خوبی داره. مفهوم استقلال و استعداد رو خوب می رسونه و کاراکتر های دوست داشتنی ای مثل جی جی و خدمتکارِ مادربزرگه داره و کاراکتر کی کی رو -که میازاکی قبلا با کوتاه کردن موهای شیتا توی انیمه" اسکای این کسل" ساخته.-
می گن که احتمالا یکی از منابع الهام جی کی رولینگ برای هری پاتر بوده.
6- Only yesterday/ 1991
ایسائو تاکاهاتا
دختر داستان برای تعطیلات به روستای مورد علاقه اش می ره و همزمان خاطرات دوران کودکی اش رو مرور می کنه.
به تاثیر دوران کودکی و خانواده می پردازه و یک بخش هاییش واقعا جذابه و دوست داشتم بیشتر می بود. تاکاهاتا داستان گوی خوبیه و از این انیمه هم خوشم اومد. صحنه به وجد اومدن دختره از حرف پسره و اون "انگار از شوق تو آسمون پرواز کرد"، محشر بود. صحنه آناناس هم همینطور، مطرح شدن پریود هم.
7- Porco rosso/ 1992
هایائو میازاکی
داستان در ایتالیای فاشیستیِ بعد از جنگ جهانی اول می گذره جایی که یک خلبان جنگی تبدیل به یک خوکِ به ظاهر حقوق بگیر شده که با دزدان هوایی می جنگه.
دوستش داشتم و نمی دونم چرا کمتر مورد توجه قرار گرفته شاید یکی از دلایلش این باشه که برخلاف کارای قبلی مخاطب این انیمه بزرگسالان.
شروع خیلی جذابی با اون حرکت تلگرافی داره. خیلی پررنگ و لعابه. کمدی اش بانمکه. شخصیت پورکو بسیار کاریزماتیکه و باز هم مثل بقیه کارای میازاکی این انیمه هم یک کاراکتر دختر قوی داره و پرواز نقش پررنگی توی داستان داره.
سکانس جذاب: هواپیماهایی که مثل یک هاله نورانی توی آسمونند.
اون اسم استودیو جیبلی روی موتور هواپیما هم جذاب بود.
ترجیح می دم یه خوک باشم تا یک فاشیست.
8- Ocean waves/ 1993
تومومی موچیزوکی
داستان درباره سه تا نوجوونه که یک مثلث عاشقانه بینشون شکل می گیره.
حس خوبی رو که قبل از دیدنش نسبت بهش داشتم با خاک یکسان کرد :دی بی مزه‌ترین انیمه استودیو تا به این حا بوده و خوبه که اولین و آخرین اثر کارگردانش برای جیبلیه :) واقعا نه داستان جذابی نداشت نه شخصیت پردازی. به زور چند تا کاراکتر رو به هم مرتبط کرده بودن!
+ باز هم مخاطب این انیمه کودکان نیستن.
+ نسبت به زمان ساختش اشاره اش به پریود باز هم جالب یود.
+ شبیه پورکو روسو باز هم اسم استودیو جایی که یکی از کاراکترها تلویزیون رو روشن کرد روش نقش بست :)
+ بهترین سکانس: سکانس سیلی :))
9- Pom poko/ 1994
ایسائو تاکاهاتا
زیستگاه و جنگل راکون ها توسط انسان ها و به خاطر گسترش ساخت و ساز رو به نابودیه اما اون ها تصمیم می گیرن که فرار نکنن و به مبارزه و پیدا کردن راه حل ادامه بدن. البته این راکون ها قدرت های جادویی هم دارن :)
برخلاف حسی که قبل از دیدنش بهش داشتم، دوست داشتنی بود. کمدی خوبی داشت. به خاطر یک سری مضامین، شوخی ها و سکانس ها اصلا مناسب کودکان نیست. برخلاف دو اثر قبلی تاکاهاتا که درام بودن این اثر کمدی و سرشار از خلاقیته. ایده بسیار خوب و خلاقانه ای داره و تمام تلاشش رو برای استفاده از پتانسیل این ایده می کنه و دغدغه محیط زیستی اش قابل ستایشه. یک مقدار اون اواخرش احساس می کنم روی دور تکرار افتاد و کمی آشفته شد اما در کل خیلی قشنگ بود و پسندیدمش.
10- Whisper of the heart/ 1995
یوشیفومی کوندو
درباره دختریه که هنوز برای تصمیم گیری درباره آینده اش مردده. چیزی که به تازگی توجهش رو جلب می کنه اینه که می بینه هر کتابی که می خواد بخونه قبلا توسط یه فردِ مشخص خونده شده.
قبلا دیده بودمش ولی این بار خیلی بیشتر چسبید و واقعا دوستش داشتم. درام زیبایی بود.
تنها قسمت دوست نداشتنی ماجرا برام، تصویر تصورِ داستانِ دختره بود. چه عجیب حرف زدم ولی به هر حال.
11- Princess Mononoke/ 1997
هایائو میازاکی
در گذشته ای دور انسان ها و هیولاها کنار هم زندگی می کردن اما حالا گرازی اهریمنی به روستایی حمله می کند و شاهزاده آن روستا به نام آشیتاکا در پی نبرد با او گرفتار نفرین می شود و سرانجامش مرگ است پس برای باطل کردن آن راهسپار جستجویِ روح جنگل می شود.
دوباره درباره اهمیت طبیعت و صلح و پررنگ بودن نقش زنان. با همون الگوی تکراریِ کلی اما متفاوت در جزئیات و خلاقیت. و در واقع انگار نسخه بهتری از اولین انیمه یعنی نائوشیکا بود.
کاراکتر شاهزاده مونونوکه شخصیت پردازی خاصی نداشت در واقع می شه گفت شخصیت پردازی نداشت. یک مقدار زندگی متفاوتی داشت و شاید برای همین اسم انیمه رو یدک می کشه.
کاراکترهاش خاکستری بودن.
موسیقی تیتراژ پایانیش دوست داشتنی بود.
* طراحی روح درخت ها واقعا زیبا و خیلیییی دوست داشتنی و کیوت بود.
* توتورو هم روح جنگل بود.
12- My neighbors the Yamadas/ 1999
ایسائو تاکاهاتا
13- Spirited away/ 2001
هایائو میازاکی
خانواده سه نفره چیهیرو به یه جای جدید برای زندگی اومدن اما تو راه یک جورهای گم می شن و سر از یک پارک تفریحی متروکه درمیارن که باعث می شه چیهیرو سر از شهر اشباح دربیاره و برای نجات خودش و پدر و مادرش که تبدیل به خوک شدن، تلاش بکنه.
14- The cat returns/ 2002
هیرویوکی موریتا
داستانِ گربه- بارُن- زمزمه قلب.
هارو جون یک گربه رو نجات داده و حالا پادشاه گربه ها خودشون قدم رنجه فرمودن و برای تشکر و دادن پاداش خدمت رسیدن :)
داستانش چندان پخته نیست و در واقع می شه گفت به خوبی پرداخت نشده؛ انقدر که گاهی شعاری می شه و پیام خودت رو گم نکن و خودت باش در نهایت خامی به مخاطب القا می شه. اما چند تا کاراکتر جذاب داره که به حدی دوست داشتنی اند که در نهایت از دیدنش پشیمون نمی شین.
15- Howl's moving castle/ 2004
هایائو میازاکی
دختری طلسم می شه و به قلعه متحرک هاول پناه می بره.
دوستش داشتم.
باز هم در مذمت جنگ و ستایش عشق.
بالاخره توی این انیمه میازاکی در رابطه با عاشقانه داستان، کمی خویشتن داری اش رو می ذاره کنار :)
احساس می کنم داستان توی اون بخش سفر به زمانی بچگیش یه کم باگ داره.
از اون انیمه هاییه که نیازمند توجه به جزئیاته و برای همین هم می شه با ریواچش متوجه چیزهایی شد که بار اول احتمالا بهش بی دقتی کردی.
* مشخصه که میازاکی علاقه ویژه ای به کوتاه بودن موی کاراکترهای دخترش داره.
16- Tales from Earthsea/ 2006
گورو میازاکی
آرن پدرش رو می کشه و با برداشتنِ شمشیر پدر، فرار می کنه. در راه با جادوگر خوبی آشنا می شه و با هم همراه می شن تا بفهمن دلیل بر هم خوردن تعادل جهان چیه.
متاسفانه گورو میازاکی حداقل توی انیمه اولش برای جیبلی، داستان گوی خوبی نیست. کاراکترها شخصیت پردازی خوبی ندارن و دلیلِ پشتِ اتفاقات توضیح داده نمی شه. پیشینه ای براشون نیست. برای همین انیمه مبهم و گنگه.
به نظرم دومین اثرِ ضعیف استودیو جیبلی نا به اینجا بوده.
17- Ponyo/ 2008
هایائو میازاکی
پونیو ماهی کوچولوی قرمزیه که دوست داره انسان بشه.
دفعه اولی که دیدمش یادمه برام خسته کننده بود. این بار نبود. انیمه خوب و پررنگ و لعابیه اما احساس می کنم بچه ها بیشتر دوستش داشته باشن.
کاراکتر مادره خیلی دوست دشتنی بود و بهترین سکانسش هم لحظه ارتباط مورسی بود.
18- The secret world of arrietty/ 2010
هیروماسا یونه بایاشی
درباره آدم کوچولوهاییه که تو یا نزدیک خونه های آدم بزرگ ها زندگی می کنند و کمی از خوردنی ها و وسایلشون رو به قول خودشون قرض می گیرن :)
شروع به شدت جذاب، جزئیات گیرا، دیالوگ های خوب، شخصیت های دوست داشتنی و داستان درگیرکننده ای داره.
برای من خیلی دوست داستنی بود و برای موسیقی های متنش هم مُردم.
تنها چیزی که می تونست داشته باشه و نداشت، عمق دادن به شخصیت ها، رابطه اشون و بسط و گسترشش بود که متاسفانه خیلی گذرا بود و البته که ترجیح می دادم پایان دیگه ای می داشت.
* منو یاد آدم کوچولوهای دوره نوجوونیمون انداخت.
19- From up on poppy Hill/2011
گورو میازاکی
درباره دختری به اسم یومی که پدرش رو توی جنگ از دست داده و حالا با پسری آشنا شده که اون هم تجربه مشابهی داره و قراره رازهایی فاش بشن. از طرف دیگه شاهد تلاش دانش آموزان یک مدرسه برای حفظ ساختمون قدیمیشون که محل انجمن های مختلفشون هست، هستیم.
نسبت به اثر اول گورو میازاکی ساخت و داستان منسجم تری داره. اما شخصیت ها و رابطه شون عمق کمی دارن و شاهد کاراکترهای زیادی هستیم که در روند داستانی اثری ندارند. و کاش کمی ریتم تندتری می داشت.
انیمه خوبیه و مخصوصا تیتراژ پایانیش رو اولین باری که دیدم و شنیدمش صدها بار گوش دادم. یادمه حدود یک سال پیش که داشتم وبلاگ رو چک می کردم دیدم موسیقی اش که برای دانلود گذاشته بودم، بازدید میلیونی داشته :)
* اسم استودیو جیبلی روی بدنه کشتی.
20- the tale of the princess kaguya/ 2013
ایسائو تاکاهاتا
آخرین اثر تاکاهاتا برای جیبلی.
تاکاهاتا داستان یک افسانه ژاپنی رو به انیمه تبدیل کرده. درباره بامبوشکن پیری که بچه یک بامبو رو بزرگ می کنه!
خیلی دوستش نداشتم. داستانش از یک جایی به بعد جذابیتش رو از دست داد. زمانش نسبت به داستانش طولانی بود. ریتم کند و رخوت خاصی داشت. پایانش به مذاقم خوش نیومد و به نظرم شخصیت پردازی کاملی هم نداشت.
+ بهترین سکانس: لحظه هایی که کاگویا ساز می زد. آهنگی که می خوندن هم خیلی خوب بود.
و زمان هایی که کنار مادرش بود.
+ تیتراژ ابتدایی جالبی داشت.
+ به خاطر گرافیکس احتمالا همه پسند نباشه مثل خانواده یامادا.
21- The wind rises/ 2013
هایائو میازاکی
زندگینامه ای از جیرو هوریکوشی، طراح هواپیما در جنگ جهانی دوم برای ژاپن.
ریتم کندی داره و اگه بعد عاطفی داستان نبود، بسیار کسالت بار می شد. اما این بُعد کمی از شدت کسل کنندگیش کم می کنه.
به خاطر موضوع بیوگرافی و تاریخی اش برای بچه ها مناسب نیست.
گذر زمان رو نمی تونه درست نشون بده.
صدای کاراکتر اصلی اش با فضای انیمه نمی خونه.
و در کل، دیدنش حوصله می خواد.
اگه اسلحه ها رو بذاریم کنار، مشکل حل می شه.
+ اولین سکانسش منو یاد مدفن کرم های شبتاب انداخت که احساس می کنم کاملا تعمدی یود.
+ بهترین سکانس: بازی با هواپیمای کاغذی.
+ کلید واژه: :) استخون ماهی، قطره اشک های جیرو.
22- When Marnie was there/ 2014
هیروماسا یونه بایاشی
آنا، دختری منزوی که برقراری ارتباط برایش سخت است، برای بهتر شدنِ آسمش پیش یکی از بستگانش در منطقه ای خوش آب و هوا فرستاده می شه و در اونجا با دختری به نام مارنی آشنا می شه.
دوستش نداشتم و توهم فانتزی‌گونه‌اش روی اعصابم بود. کلا داستان های این شکلی مورد پسندم نیست.
چیزی که توش دوست داشتم فضاسازی خیلی زیبا و تصاویر چشم نوازش بود.
آریتی اثر قبلی این کارگردان خیلی دوست داشتنی بود.
در این دنیا یک دایره جادویی مخفی وجود داره؛ جادویی که درون و برون رو شامل می شه. این مردم داخل این جادو قرار دارند ولی من بیرون این دایره جادویی ام.
+ شخصیت های بیمار در هر دو اثر این کارگردان و شباهت الگوی کلی هر دو انیمه به هم.
23- The red turtle/ 2016
مایکل دودوک دی ویت
قایق یک مردی توی هوای طوفانی دریا می شکنه و آب اونو به یک جزیره خالی از سکنه می بره.
زیبا، پراحساس و خیلی زیاد چشم نواز بود. عاشق گرافیک و سینماتوگرافیش شدم. دیالوگ نداشت و با وجود اینکه هشتاد دقیقه بود، خسته کننده نشد چون موسیقی خیلی خوبی هم داشت.
یعد خیلی جالبه که فهمیدم قبلا از کارگردانش انیمیشن کوتاه پدر و دختر رو دیدم که اونم دوست داشتم و جایزه اسکار برده. خود لاک پشت قرمز هم نامزد اسکار بوده.
کاش کارگردانش زودتر یه انیمیشن دیگه بسازه :(
24- Earwig and the witch/ 2020
گورو میازاکی
جالب نبود. گرافیکش بد بود. حس انیمه نداشت و بیشتر شبیه انیمیشن بود. داستانش عمق نداشت و بی سرو ته بود و سوالات رو بدون جواب گذاشت. محتوا هم که نداشت.
گورو سه تا انیمه برای جیبلی ساخته که دو تاش بد بودن و کاش تا وقتی ایده و داستان درست و حسابی نداره، دست نگه داره.
سوالات: نامشخص بودن پدر دختره اما اشاره گذرا بهش، مادره چه قانونی از دنیای جادوگری رو نقض کرده بود؟ -که رابطه اش با دوستاش هم به هم خورد-، چرا دوستاش تعقیبش می کردن؟ چرا اومدن مادره سال ها طول کشید؟، ماجرای 12 تا جادوگر؟ اگه دنبال بچه بودن، چرا؟
25- The boy and the heron/ 2023
و بالاخره آخرین انیمه.
پسرکی تازه مادرش رو از دست می ده. بعدها پدرش با یک زن دیگه ازدواج می کنه و اون ها به شهر دیگه ای نقل مکان می کنند. پسرک هنوز از غمی که داره رهایی نیافته.
ریتم کندی داره و زمانش طولانیه بنابراین مقداری کشدار و حوصله سربره. مفهوم و محتوای جدیدی داره اما انقدر تخیلش زیاد، شلوغ و عمیق می شه که هدف و پیامش به حاشیه می ره.
در کل برای من بین آثار میازاکی اثر متوسطیه.
+ ریسه های کاغذی شبیه به پرنده های کاغذی شهر اشباح.
+ خوابیدن مادر ناهیتو درون تابوت شیشه ای شبیه زیبای خفته.
+ یکی از پیرزن ها شبیه جادوگر شهر اشباح.
+ دنیای فانتزی و سپردنش به دست پسرک هم خون توسط عمو یادآور استودیو جیبلی و میازاکی.
+ عدد 13 و 3؟!
+ واراواراها :)
+ گرافیکش موقع دویدن ماهیتو به سمت بیمارستان جدید بود.
+ مرغ ماهیخوار نماد مرگ و اندوه.
+ مبهم بودن ماهیت اون دنیای موازی و فانتزی! برزخ؟ دنیای پیش از زندگی، پس از زندگی؟! غم؟!
***************
میازاکی در -تقریبا- تمامی انیمه هاش المان ها و ویژگی هایی مشابهی داره.
خلاقیت، خیال پردازی، فانتزی، جادو و خلق کاراکترهای جذاب توی انیمه هاش حرف اول رو می زنه.
دغدغه هاش به طبیعت و احترام بهش و همزیستی مسالمت آمیز باهاش، ستایش صلح و ضدجنگ بودنش، عشق و دوستی مربوط می شه.
کاراکتر اصلی انیمه هاش اکثرا دخترهای قوی هستند- که معمولا هم موشون کوتاهه :)- اونم زمانی که کمپانی های انیمیشن سازی دخترهایی رو خلق می کردن که چشم انتظار پرنسی با اسب سفید بودن.
معمولا پسری هست که نقش کم رنگی داره و به عنوان دوست، دختر رو همراهی می کنه.
اکثرا توی انیمه هاش یک پیرزن مهربان و هوشمند هم حضور داره،
پرواز و المان های مربوط بهش هم توی آثارش خیلی دیده می شه.
و در مقابل میازاکی، تاکاهاتا در عوض داستان گوی بهتریه و انیمه هاش یکی از یکی متفاوت تر. چه در محتوا و چه در گرافیک و بقیه ویژگی ها.
25 انیمه جیبلی:
11 انیمه از هایائو میازاکی
5 انیمه از ایسائو تاکاهاتا
3 انیمه از گورو میازاکی
2 انیمه از هیروماسا یونه بایاشی
1 انیمه از تومومی موچیزوکی
1 انیمه از یوشیفومی کوندو
1 انیمه از هیرویوکی موریتا
1 انیمه از مایکل دودوک دی ویت
ترتیبی که انیمه ها برام دوست داشتنی اند که می تونن جابه حا شن و یکی بالاتر یا پایین تر هم باشن. [3تای آخری رو پیشنهاد نمی کنم]:
1. همسایه من توتورو
2. قلعه متحرک هاول
3. شهر اشباح
4. دنیای مخفی آریتی
5. نجوای قلب
6. لاک پشت قرمز
7. پورکو روسو
8. خدمات تحویل کیکی
9. شاهزاده مونونوکه
10. همسایه من یامادا
11. همین دیروز
12. پوم پوکو
13. بر فراز تپه شقایق
14. مدفن کرم های شب تاب
15. بازگشت گربه
16. پونیو
17. نائوشیکا از دره باد
18. لاپوتا قلعه ای در آسمان
19. پسرک و هرون
20. باد وزیدن گرفته
21. وقتی مارنی آنجا بود
22. افسانه شاهدخت کاگویا
23. حکایت دریای زمین
24. امواج اقیانوس
25. کلاه گوش و جادوگر
داشتم چک می کردم چندتاشونو دیدم و در کمال تعجب هفده تا رو دیدم و از منی که زیاد اهل انیمه نیستم بعید بود :| :دی.
بی صبرانه منتظرم مهناز. امیدوارم بهت خوش بگذره.