چند تا فیلم!

فیلم های که این چند روز دیدم:

هوو: یه قیلم تقریبا بی مزه و شلخته بود. مال سال 84. بعد از چند دقیقه، کسل کننده شد. بازیگر اصلیش رضا عطاران بود. باور می کنید  اصلا دقیق متوجه نشدم موضوعش چی بود؟! فقط می دونم مربوط می شد به خرید و فروش زمین و اختلافاتی که این وسط بین چند نفر به وجود اومده بود و زن رضا عطاران هم یه طرف ماجرا بود و از بس زنه فقط به کار اهمیت می داد، رفت یه زن دیگه هم گرفت و ...

من و شارمین: من فکر می کردم شارمین یه اسم دخترونه است :/  فیلم راجع به دختریه که به ماورا و مخصوصا فال و پیش بینی آینده و این چیزا اعتقاد داره و عمه اش که یه فال گیره، اسم همسر آینده اش رو بهش گفته و اون همه ی موقعیت های خوبی که براش پیش میاد رو نادیده می گیره و دنبال آدمی با اون اسم و مشخصاتیه که عمه بهش گفته!

فقط خوش رنگ و لعاب بود و بعد از بیست دقیقه روندش تکراری می شه و از پا میفته! بازیگراش: ویشکا آسایش، مجیدصالحی،؛ سحر قریشی ، پژمان بازغی و گوهر خیراندیش!

ناهید: دوستش داشتم. بازی ها خوب بود و داستان خوبی هم داشت. شاید بیش از یک بار ارزش دیدن داشته باشه ؛) ساره بیاتِ دوست داشتنی و پژمان بازغی بازیگراش بودن. اولین فیلمی که از نوید محمدزاده دیدم. نمی دونم چرا الکی در برابرش گارد گرفته بودم. بازیش انصافا خوب بود.

فیلم راجع به زنیه که به خاطر اعتیاد همسرش ازش طلاق گرفته و حضانت فرزندش رو به شرطی که ازدواج نکنه گرفته اما الان عاشق مردی شده که وضع خوبی هم داره و باید انتخاب کنه...!

این فیلم کلی جایزه بین المللی هم گرفته.

2012: داستان فیلم از این قراره که طبق پیش بینی های تقویم مایا قراره دنیا نابود بشه و آخرالزمان نزدیکه. کشتی هایی به این منظور ساخته شده تا تعداد محدودی از آدم ها نجات پیدا بکنند و این آدم ها عموما آدم های مهم و ثروتمندند!

حدود دو ساعت و خرده ای بود و  به خاطر طولانی بودنش گاه خسته کننده می شد. برای سرگرم شدن خوبه!

تعدادی از دانشمندان ناسا گفتن این فیلم از لحاظ علمی چرندترین فیلم تاریخ سینماست!

انیمه the girl who leapt through time: مال سال 2006.این انیمه راجع به دختریه که متوجه می شه می تونه تو زمان پرش کنه و به گذشته برگرده. بنابراین کم کم تصمیم می گیره تا بعضی چیزهای کوچیک رو تغییر بده. مثلا سعی می کنه امتحاناتشو خوب بده و اشتباهات کوچیکش رو اصلاح بکنه... تا اینکه متوجه می شه با هر بار تغییر اتفاقات و مسائل جزئی که مربوط به خودشه، باعث تغییر زندگی بقیه هم می شه و روشون تاثیر می ذازه...

 انیمه خوبی بود اما من انتظار بیشتری ازش داشتم... به خصوص اینکه پایانش تقریبا باز بود و پایان های باز انگار رو هوا معلق نگهم می داره! آدمو تو بلاتکلیفی می ذاره!

یه توصیه: انیمه ها رو با زبان اصلیشون ببینید. باور کنید خیلی درصد از قشنگیشون به واسطه زبانشونه ؛)